I już za kołem polarnym – z Bodo

Wszyscy trzymamy się dzielnie, a co romantyczniejsza dusza dostrzeże nawet piękno w schowanych w chmurskach górach mówiąc, że widok ten kryje w sobie tajemnicę…

W dorodze do Bodo przeważały tajemnicze i mistyczne widoki. (Nie myślcie, że tu tylko tak kolorowo bywa :))

Bodo nie jest specjalnie atrakcyjnym miastem. Nie ma widoków, a architekturę szpeci duży, czarny budynek Raddison’a (w którym teraz siedzimy w kręgielni i korzystamy z WiFi :))

Przed Bodo zatrzymaliśmy się w porcie Rorvik. Bardzo sympatyczna mieścinka ze sporą ilością (jak na jej wielkość) sklepów techiczno-żeglarsko-wędkarso-rybackich. Chcieliśmy tu kupić rurki potrzebne do zamontowania ogrzewania, ale norweskie ceny są szalone, a rurki chyba pozłacane. Zdaje się, że ogrzewania nie będzie…

Prognozy na jutro – nieciekawe. Zostajemy więc w Bodo.