Rejs morski nr 9/2010 – krótka relacja.

Start: Inverness – 22.08.2010

Meta: Dublin – 04.09.2010

Postój	Żagle	Silnik	Mm
225h45′	23h	61h15′	303

Załoga zaokrętowana w składzie:

Waldek

Odwiedzane porty: Kanał Kaledoński: Dochgarroch, Fort Augustus, Loggan; Oban, Crinan, Ballycastle, Bangor

Relacja:

Okazuje się, że jak ma się szczęście to i Szkocja może być słoneczna. Z żalem opuściliśmy Kanał Kaledoński. Były spacery, grzyby i ogólne obijanko… ale cóż… żegnaj sielanko. Znów zaczęliśmy się martwić prognozą pogody, prądami, pływami – uuuuch, a taka była przyjemna laba.
Kanał to nie jest wyzwanie żeglarskie ale za to widokowo bardzo ładny… jeśli tylko pogoda dopisuje.

W Kanale spotkaliśmy Polonusa z miłą ekipą na pokładzie. Niestety płynęli w przeciwną stronę, a szkoda.

Miłe dwa dzionki spędziliśmy też przy Crinan Canal. Jednego dnia przeszliśmy się wzdłuż kanału zajadając dojrzewające (ale jeszcze nie do końca dojrzałe niestety) jeżyny. Aj jaka szkoda, że nie mogliśmy tam zostać paru dni – można by zamieszkać przy krzaczkach i się objadać bez końca. Drugi dzień to spacer po lesie ze skarłowaciałymi dębami, paprociami i w ogóle ”zieloną zielenią”. Tego na pewno będzie nam brakować w “ciepłych krajach”. Aaaa i jeszcze odwiedziliśmy grzywiaste krowy na  pastwisku.

Następny portem było Ballycastle. Akurat w tym czasie odbywał się tam coroczny market uliczny i ogólna feta. Zjechała się chyba cała Irlandia, a z pewnością jej cięższa i brzydsza część. Wierzcie mi! Grubi i brzydcy! Tysiącami przelewali się przez główną ulicę miłośnicy kapeluszy, “fastfudów”, lodów, balonów, plastykowych karabinów i ogólnie przeróżnej kolorowej tandety (wśród nich oczywiście ja… ale nic sobie nie wybrałam – byłam załamana!). W nowych fryzurach, nowych strojach BEZ KOMPLEKSÓW (a czasami szkoda) … Pooglądać, kupić,muzyki posłuchać, a nawet zatańczyć, bo co kawałek jakiś lokalny artysta promuje swoje muzyczne umiejętności… a przede wszystkim najeść się w  królestwie “Fish and chips”. I tak co roku…

A po tych marketowych wrażeniach ciąg dalszy. Podeszło do Berga czterech chłopców – nim się spostrzegliśmy już stali za sterem. Chłopaki z Belfastu z rodzicami specjalnie na tę fiestę przyjechali. Oczywiście uzbrojeni w plastikowe pistolety na kuleczki co chwilę strzelali do przepływających motorówek krzycząć “fucking coś tam coś tam” (może lepiej nie wiedzieć).Rozmowa była bardzo utrudniona, bo ja ciągle musiałam prosić żeby mówili wolniej, bo nic nie rozumiem. Byli bardzo cierpliwi (w każdym razie nie grozili mi bronią, a nawet strzelić dali) tłumacząc mi pomału o co im chodzi. W zasadzie nie wiedzieli gdzie jest Polska, słowo Europa też jakby nic im nie mówiło dopiero na słowo Rosja nieco zareagowali kiwając głowami. A oni sami nigdy nie wyjeżdżali poza Irlandię. Sympatyczne chłopaki, choć chyba za często pytali, czy ten jacht to jest dużo wart…W międzyczasie, najstarszy – skończone! trzynaście lat – zapalił Mallboro (Light na szczęście). Pożegnaliśmy się przyjacielskim “sijalejter” – to chyba jeszcze mnie odwiedzą…

Z Ballycastle pojechaliśmy zobaczyć Giant’s Causeway – bazaltowe formy skalne. Widoki skusiły nas do przejścia wybrzeżem całkiem spory kawałek.

Rejs zakończyliśmy mile w Dublinie – spotkaniem Waldka z Wieśkiem i Maćkiem (z następnej załogi), z którymi był wspólnie na rejsie na Bergu w 2007 roku.

Nasze zdjęcia z rejsu są w GALERII